op de vlucht
met gesloten ogen
verdwijn ik in de lucht
verdoofd
wil ik niets meer horen
moedeloos geworden
ongeloof
in mijn eigen wereld

vergeten onder water
gewekt uit diepe slaap
dode kunst in mijn geheugenlandschap
raakt mij in mijn wezen
gebrand op mijn netvlies als ik mijn ogen sluit

Magisch licht van hoop
Door mijn hele stad
Maar de leegte beklemd mij in deze vroege avond
Alles dicht
Grijs verlichte toekomst
Beklemd mijn hart

lichtjes van hoop
op een donkere dag
voel ik dat het toch weer lente wordt
dat de hoop overleeft
tikt elke klok door

de rozentuin in mijn dromen bloeit in de winter door
op koude dagen blaas ik wolkjes
schenk ik je bloemen om je te verwarmen
voel ik je warme zomer zucht

vervreemd van mijn spiegelbeeld
kijk ik langs mij heen
wil ik de jonge ik blijven die nooit meer terug komt
elke dag een nieuw begin
een nieuwe sleur

stap voor stap gezet in de toekomst
elke schaduw verloren
sta ik stil
val ik in gedachte terug

verdwaald in de nacht
verlaten de lange schaduwen mij
huil ik naar de maan
dans ik van lantaarnpaal naar lantaarnpaal
wachtend op jou

mijn stem wordt zachter
vertederd door het lentegevoel
liefde en zachtheid verzameld
licht en teder
kijk ik samen met jou naar dit kleine wonder
op deze herfstdag

gewoon staren
geluk hoeft niet moeilijk te zijn
hou mijn hand vast
kijk in mijn ogen
voel de warmte van je huid
gewoon staren in de verte

herfstzon verwarmt mijn rug
de kleuren betoveren mij
laten mij zweven naast jou
gouden bladeren vallen naast ons op de grond
even is het bos van ons
duurt de dag voor eeuwig

verdeeld in fragmenten
kom ik naar je toe
pas ik niet in alle hokjes
loop ik niet in ieders pas
blijf ik een kudde dier
maak pas op de plaats
gebroken glazen
een gemaskeerde glimlach
verloren in de toekomst

De magie om het koninkrijk Elfia in te stappen met de hele familie. Een dag even in een droomwereld.

voor altijd op zoek naar de toekomst
vergeten dagen
verspilde tijd
voelt de onrust zo vertrouwd

Gevangen in een luchtkasteel
wordt ademen zwaar
duren dagen veel te lang
verlangen naar wat lucht

Als de tijd te kort lijkt
Te kort om je alles te vertellen
Te kort om verre reizen te maken
Besef je nooit wat belangrijk is
Een leven lijkt altijd te kort
Maar als ik in je ogen kijk
Is alles gezegd
Reis ik eindeloos
Ben ik dichter bij dan ik ooit kan zijn
Tijdloos

Faces of life after the Holocaust

fototentoonstelling van Martin Schoeller in het Fotomuseum aan het Vrijthof

Woorden die raken
beelden die ik niet kunnen begrijpen
de wreedheid die blijft komen
we mogen niet vergeten
leren verdragen
als een eindeloze mantra

Vandaag, op de Dag van de Fotografie, ben ik een van de winnaars van de fotowedstrijd ‘Zicht op Antwerpen’. Kom gratis de foto’s bewonderen bij de fotomuur aan het Loodswezengebouw. Vanaf 01/09 is er ook een selectie te zien in het Fotomuseum Antwerpen – FOMU.

Hou vast aan je dromen

het eerste dat ik zag waren je ogen
je mooie groene ogen
open en zonder vooroordeel
de spiegel van je ziel

engelen bestaan
verborgen geluk
verstoten in mijn eigen ongeloof
laat ik de engelen in mijzelf niet los
verlies ik de magie
want engelen bestaan

ongemakkelijk
water op beton
de schoonheid van de stilte
de kilte op mijn huid verzacht mijn dromen

Een impressie van dit fotofestival

gesneuvelde jongen
zo oud als mijn jongste zoon nu is
de toekomst moest nog beginnen
dromen nog verwezenlijkt worden
maar die tijd was er niet
wat blijft is een kruis tussen tussen 8300 andere jongens
en de hoop op vrede

Gayle Thurman Wardle

verdronken vlinders in de lucht
zweven hun laatste lusten
leven in een dag
herinneringen voor altijd

wakker worden in een droom
loop ik met blote voeten door de dauw
kan mijn ogen niet meer sluiten
beneveld
sluit ik deze dag in mijn hart

de tuin in lente stand
leeft iedereen in zijn eigen wereld
bubbels die elkaar niet meer lijken te raken
bevooroordeeld
kwaad
denk ik niet na
ben ik te naïef
en zit er voor ik ontwaak uit mijn droom een prik in mijn bovenarm