Als de tijd te kort lijkt
Te kort om je alles te vertellen
Te kort om verre reizen te maken
Besef je nooit wat belangrijk is
Een leven lijkt altijd te kort
Maar als ik in je ogen kijk
Is alles gezegd
Reis ik eindeloos
Ben ik dichter bij dan ik ooit kan zijn
Tijdloos

Faces of life after the Holocaust

fototentoonstelling van Martin Schoeller in het Fotomuseum aan het Vrijthof

Woorden die raken
beelden die ik niet kunnen begrijpen
de wreedheid die blijft komen
we mogen niet vergeten
leren verdragen
als een eindeloze mantra

Vandaag, op de Dag van de Fotografie, ben ik een van de winnaars van de fotowedstrijd ‘Zicht op Antwerpen’. Kom gratis de foto’s bewonderen bij de fotomuur aan het Loodswezengebouw. Vanaf 01/09 is er ook een selectie te zien in het Fotomuseum Antwerpen – FOMU.

Hou vast aan je dromen

het eerste dat ik zag waren je ogen
je mooie groene ogen
open en zonder vooroordeel
de spiegel van je ziel

engelen bestaan
verborgen geluk
verstoten in mijn eigen ongeloof
laat ik de engelen in mijzelf niet los
verlies ik de magie
want engelen bestaan

ongemakkelijk
water op beton
de schoonheid van de stilte
de kilte op mijn huid verzacht mijn dromen

Een impressie van dit fotofestival

gesneuvelde jongen
zo oud als mijn jongste zoon nu is
de toekomst moest nog beginnen
dromen nog verwezenlijkt worden
maar die tijd was er niet
wat blijft is een kruis tussen tussen 8300 andere jongens
en de hoop op vrede

Gayle Thurman Wardle

verdronken vlinders in de lucht
zweven hun laatste lusten
leven in een dag
herinneringen voor altijd

wakker worden in een droom
loop ik met blote voeten door de dauw
kan mijn ogen niet meer sluiten
beneveld
sluit ik deze dag in mijn hart

de tuin in lente stand
leeft iedereen in zijn eigen wereld
bubbels die elkaar niet meer lijken te raken
bevooroordeeld
kwaad
denk ik niet na
ben ik te naïef
en zit er voor ik ontwaak uit mijn droom een prik in mijn bovenarm

Het verstilde ochtendlicht
geeft mij de tijd om weg te dromen
naar je rustige ademhaling te luisteren
staat de tijd even stil
valt alles samen

verwonderd door zoveel zachtheid
dwaal ik weg
verdwijnt de wereld om mij heen
vergeten schoonheid
als een mantra
zoemt het zachtjes in mijn hoofd
voel ik de lente zon in mijn handen

wegdromen uit de verwarde wereld
even nergens aan denken
iemand anders zijn
in een droomwereld waar alles kan
voor altijd vrij

Model Komashii

Model Komashii

18 april 2021. De corona Amstel gold race 2021. Een korte impressie van een lockdown versie. Waar ik een VIP evenement voor mijn huis had. 5 ronden dames en 12 ronden heren. van 8:30 – 17:30.

mijn wereld golft van de ene golf in de andere
het lijkt wel of het nieuws langs mij druipt
verlangen naar een gewoon leven
zonder mond kapje of afstand
in een ongrijpbaar harnas
de stilte in mijn stad
de leegte
de dromen borrelen in mijn hart
verlangen naar de zomer

zelfs de tweede corona lente
sterft langzaam
de zomerzon wordt winters
het briesje veranderd in een herfst regen
luister ik niet meer naar het nieuws
verschuil mij in mijn hoofd
verlang ik naar de zomer

als woorden konden zwijgen
puurheid zichtbaar was
als hoop in onze onze gedachten
fluister ik je zinnen
als een glimlach op je mond

corona days is afgedrukt in Fine Art Giclée Print 60 x 60 cm op Hahnemühle Photo Rag Ultra Smooth papier. Inkjetprint met gepigmenteerde inkten druk is opgebouwd uit 8 kleuren. De print is gemonteerd op 2 mm dibond en gelijk met de rand van de baklijst ingelijst. Tussen lijst en afbeelding is een spatie van 4 à 5 mm rondom. Inclusief geanodiseerd ophang profiel.

Geheel verzorgt door René Smeets van Pixelfusion.

soms sneeuwt het in april
als je in je hoofd de lente hebt
alsof er een koude deken over je heen valt
als het frisse groen weer wit wordt
soms sneeuwt het als je het niet meer verwacht
wordt je verblind door de schoonheid
verdoofd door de kou
wordt er nog langer op de lente bries gewacht

toch wordt het weer lente
laat de serrulata zich niet monddood maken
wordt de zon gewoon weer warmer
fluiten de vogels harder dan normaal
lonkt het weer mij naar buiten
op anderhalve meter bijna normaal

De foto’s van de expositie “Dwaaldromen” zijn in de uitverkoop.

Het zijn Fine Art Giclée Prints 100 x 100 cm op Hahnemühle Photo Rag Ultra Smooth papier. Inkjetprint met gepigmenteerde inkten druk is opgebouwd uit 8 kleuren. De prints worden gemonteerd op 2 mm dibond en gelijk met de rand van de baklijst ingelijst. Tussen lijst en afbeelding is een spatie van 4 à 5 mm rondom. Inclusief geanodiseerd ophang profiel.

De prijs voor deze in museum kwaliteit afgedrukte foto’s inclusief baklijst is € 350,00

je kunt contact opnemen via een PB of mauriel.schoenmaekers@hotmail.com

een doos met rode potloden
mondkapjes
spatschermen
democratisch stem vee in een lockdown
ben ik trots om in vrijheid mijn potlood te gebruiken
met het hart gekozen
veel dromen
hopen op een leefbare wereld met verdraagzaamheid en solidariteit
spatschermen
mondkapjes
een doos met rode potloden

Kom ik mijzelf tegen
zie ik elke dag een andere ik
in mijn hoofd wordt ik niet oud
is mijn zelfbeeld vervlogen
voel ik nog steeds dezelfde dromen
wil ik mijn evenbeeld niet meer zien
worden reflecties levend
loop ik even over water
vluchten mijn ogen weg
kan ik om mijzelf lachen

als elke stap hetzelfde wordt
veranderd mijn koers niet meer
op automatische piloot de dagen door
de avonden op slot
te veel tijd om na te denken
op zoek naar rust in mijn hoofd

voel ik de lente zon in mijn haren
je hand over mijn rug
de wind langs mijn wangen
dagen gaan voorbij
herinneringen vervlogen
maar toch wordt het weer lente

verborgen juweeltjes
het spelen afgeleerd
kind zijn verboden
in te strakke regels
we leven in wereld vol met kleurcodes
zwart of wit

als ik door mijn stad loop
met lege winkels
personeel hangt wachtend achter de kassa
weet ik dat het weer lente wordt
maar duurt de winter veel te lang
vervliegt mijn hoop
elke dag het zelfde
maar ik vertrouw op elke ochtend
groet een onbekende met een mondmasker op
en glimlach ongezien

Verwonderd kijk ik naar boven
verlangen naar het onbekende
nieuwe wegen zijn gesloten
de tunnel lijkt te lang
alleen hoop is wat nog blijft