achter elk raam een ander verhaal
is het dag en nacht
gaat de tijd voorbij
zwijgen de muren
voor altijd

de wereld draait rond in mijn hoofd
lichtvoetige snelheid
de speelsheid gevangen in een oogwenk
vergeet ik even
alles

het stof in mijn ogen
na een lange hete zomer
als een vage herinnering
sluimer ik voort
tussen hemel en aarde

Word ik bedrogen of beschermd?
Veranderd er niets?
Is er geen enkele crisis?
Zijn alle beelden gemanipuleerd?
Er lijkt geen nuance meer te zijn
Komt er elke dag zoveel nieuws binnen dat het mij bang maakt
Zoveel vragen
Wil ik mij afsluiten en alleen het mooie te zien, voelen, horen?
Geloof ik in de goede?
Sluit mijn ogen en luister naar mijn muziek
Voel jou kloppend hart
Zie het ochtend rood
Maar ook een stervende boom
Oorlog
Crises
Zie je stralende ogen
Droogte
Moord
Bedrog
Hoor ik je lach

de laatste zonnestralen strelen je huid
in mijn eigen wereld
de nutteloze tijd tikt rustig verder
probeer ik de dagelijkse indrukken te bewaren
vergeten geluk

Als dromen sterven
in de stilte van de nacht
volle maan verborgen achter wolken
de zachte veren in mijn hoofd
duurt de nacht nog lang
slaapwandel ik verder
dag na dag

samen op pad
naar vrijheid en geborgenheid
opzoek naar het onbekende
nog steeds verrast
ontroerd
op reis

de rust die je mij geeft
wandelend door een veld vol herinneringen
een zacht briesje door mijn gezicht fluistert mooie gedachten

Mijn handen willen weer voelen
Weer aanraken
De zachte streling
Een kus op mijn huid
Tederheid
De warmte van een zomer avond

zomer dagdroom
voel ik de zon door je haren
hoor de bijen zoemen
het frisse groen streel mijn ogen
zou elke dag zo kunnen blijven
weg van alles en iedereen
dagdromen

focus op mijn leven
De oorverdovende stilte
De rust vinden
De liefde
Vertrouwen
Een vreemde in elk spiegelbeeld
Komen geen woorden uit mijn mond

Als de serrulata bloeit
Lijkt de tijd stil te staan
Voor de gesneuvelde soldaten
Elke dag weer
Wordt niets geleerd van de geschiedenis
Schijnt de zon op de graven
Blijft de hoop levend
Als de serrulata bloeit

Het wordt toch weer lente
Na de natte donkere winter waait de frisse lente wind door mijn hoofd
Het prille groen en de zingende vogels
De zon straalt in mijn ogen
Dringt het peinzen weg
Wat overblijft is hoop

was mijn hoofd maar zo sereen als deze ochtend
alle beelden en teksten die mij verwarren
alles gaat gewoon door
ook als de wereld in brand staat
ben ik rijk als ik mijn ogen sluit
je warmte voel
de zon voel opkomen

als de avond rood kleurt
betoverd door de wolken
je gezicht die warme gloed heeft
valt de avond stil
hoeft er niets meer worden gezegd

digitaal geluk
zonder mijn weg te verliezen
de blauwe gloed
verwarmt mijn ogen
verslaafd aan het geluid
slaaf van mijn verlangen
digitaal beschikbaar

angst en onzekerheid
het lijkt alsof ik de weg kwijt ben
oorlog en geweld
vluchtende mensen verdwijnen niet meer uit mijn hoofd
verliezen van hoop is het ergste dat kan gebeuren
toch wordt het weer lente

De spiegel die ik mij elke dag voorhoud
liegt nooit tegen mij
maar ik kijk weg
leef in mijn hoofd
waar het kind vecht om een beetje kind te blijven
onbevangen en zonder oordeel
in deze grote wereld

Model: Rebecca

de nacht heeft mij betoverd
voel ik de indrukwekkende stilte
wennen mijn ogen aan het avondlicht
de stilte voor de storm in mijn hoofd

Ondanks het koude weer heb ik zondag een hele leuke fotoshoot gedaan met Rebecca in mijn fotostudio langs de maas en buiten bij het ernaast gelegen skatepark.

Als het je leuk lijkt om ook samen een fotoshoot te doen, tegen een schappelijke prijs aarzel dan niet om contact op te nemen.

voor altijd op zoek naar houvast
staar ik in de leegte
zoek ik contact
de onzekerheid die universeel is
breekt mijn schild
in mijn eigen wereld droom ik verder

Model: Rebecca

Ondanks het koude weer heb ik zondag een hele leuke fotoshoot gedaan met Rebecca in mijn fotostudio langs de maas en buiten bij het ernaast gelegen skatepark.

Als het je leuk lijkt om ook samen een fotoshoot te doen, tegen een schappelijke prijs aarzel dan niet om contact op te nemen.

wachten op de lente
verdwenen winterwolken
voel ik de zon even in mijn ogen
waait de winter blues even weg

zijn de vredesduiven weggevlogen uit onze wereld
snap ik de wereld om mij heen niet meer
verlang in naar de lente
warmte op mijn huid
de vogels in mijn tuin
wil ik vergeten
kinderlijke hoop
gewoon leven

op de vlucht
met gesloten ogen
verdwijn ik in de lucht
verdoofd
wil ik niets meer horen
moedeloos geworden
ongeloof
in mijn eigen wereld

vergeten onder water
gewekt uit diepe slaap
dode kunst in mijn geheugenlandschap
raakt mij in mijn wezen
gebrand op mijn netvlies als ik mijn ogen sluit

Magisch licht van hoop
Door mijn hele stad
Maar de leegte beklemd mij in deze vroege avond
Alles dicht
Grijs verlichte toekomst
Beklemd mijn hart

lichtjes van hoop
op een donkere dag
voel ik dat het toch weer lente wordt
dat de hoop overleeft
tikt elke klok door