Illustratie van een muziekstuk. The Cure – A forrest. Herinneringen aan vroeger. Mijn New wave tijd. Hoe vaak ik dit lied niet gedraaid heb. Pas mijn rijbewijs naar Brussel naar een concert van The Cure. Spookrijden in de straten van Brussel. Mijn haren omhoog met scheerschuim. Het beeld dat deze muziek oproept speelt ook wel in mijn verbeelding. Alleen in een bos. Ik zie hoge bomen. Eenzaamheid.

Come closer and see See into the trees Find the girl while you can Come closer and see See into the dark Just follow your eyes Just follow your eyes I hear her voice Calling my name The sound is deep In the dark I hear her voice And start to run Into the trees Into the trees Into the trees Suddenly I stop But I know it’s too late I’m lost in a forest All aloneThe girl was never there It’s always the same I’m running towards nothing Again and again and again and again.

A forest