Nutteloos zit ik op straat. Niets te doen. Dromen. En moet ik mij schuldig voelen in deze 24 uurs maatschappij. De duif kijkt mij vragend aan. Praat met mij. De zon in mijn gezicht. kijken naar de mensen met hun digitale honger. Sta ik toch even stil. Naar binnen gekeerd. sluit ik mijn ogen. Als de tijd stil staat in mijn hoofd.