Als ik kon praten met jou. Kon je mij dan vertellen wat je voelt? Of gaat de dag voorbij. Zoals alle dagen gaan. Als ik kon voelen, of mijn gedachten kloppen. Wat zou ik doen? Altijd meningen in mijn hoofd, maar wat doe ik er mee? Als er nu niets mis mee is, en de verhalen en de empathie alleen in mijn hoofd zitten. Dan kijk ik naar je, en je ziet er zo triest uit. Dikke tralies, publiek vermaak.
Als.
16 zaterdag jul 2016
Posted foto, Fotografie, Passie, poezie, zwartwit
in
Ach ja, daar heb ik ook altijd zo’n dubbel gevoel bij.
De foto is prachtig, al die lijntjes en kreukeltjes. Er fluit iets voor hem op de achtergrond, misschien om zijn/haar triestheid een beetje op te heffen…
LikeGeliked door 1 persoon
En mischien maakt dat het gevoel nog triester. Ik heb moeten mikken om het zo in beeld te krijgen! Dank je voor je commentaar!
LikeGeliked door 1 persoon
Dit beeld klopt helemaal! Sterke fotografie!
LikeGeliked door 1 persoon
Dank je voor je compliment Nancy! I vind dierentuinen heel mooi, maar heb er wel iets dubbels bij.
LikeLike
Ja, inderdaad, het dubbele gevoel heb ik ook wel. En gelijk troost ik me dan met het idee, dat ze niet beter weten en toch goed zijn verzorgd…
LikeGeliked door 1 persoon